17 oktober 2006
We zitten nu in Te Anau, in het Fiordland National Park in het zuidwesten van
het Zuidereiland van Nieuw Zeeland.
We zijn vandaag naar Milford Sound geweest, een fjord in het noorden van het
Fiordland park. Vanuit Te Anau loopt er een weg van 120km lang, zonder
zijwegen, naar Milford Sound. Het is een prachtige route, door valleien, langs
grote besneeuwde bergen, kleine gletchers, over smalle stroompjes en kolkende
rivieren. Voor deze 120km (en weer 120km terug) moet je ook echt een hele dag
uittrekken, er is zoveel moois te zien! In Milford Sound hebben we een
boottocht van zo’n 1,5 uur gemaakt over het water van het fjord. Langs de
stijle bergen stomen tientallen watervallen, vaak smal, maar sommigen zijn
behoorlijk groot. Er komt momenteel een hoop meltwater van de bergen af. De
watervallen zijn enorm lang, sommigen vallen wel een kilometer via
verschillende niveaus omlaag voor ze zeeniveau bereiken.
Gisteren zijn we naar Doubtful Sound geweest, dat is ander een fjord in dit
nationaal park. Het is zo’n 45km lang en daarmee een stuk groter dan Milford
Sound. Het water is zo’n 400 meter diep en aan weerszijden steken de bergen
zo’n 1200 meter boven het water uit. Heel indrukwekkend! Er valt in deze
fjorden zo’n 6 tot 8 meter regen per jaar, dus in dit fjord is een regenwoud
ontstaan. Dit is alleen geen tropisch regenwoud, het is hier namelijk
behoorlijk koud. Vandaag sneeuwde het op zo’n 700 meter hoogte, daaronder
regende het gewoon. Het heet niet voor niets een regenwoud, het regent hier
namelijk 250 dagen per jaar. Vandaag was het erg wisselvallig, regen, sneeuw,
hagel en zonneschijn wisselden elkaar binnen enkele minuten af, just like home.
Voor we Doubtful Sound bereikten zijn we in Manapouri op een boot gestapt die
ons over het Lake Manapouri naar de bergpas brengt die het meer van het fjord
scheidt. Daarna zijn we met de bus de bergpas overgestoken, hier sneeuwde het.
Het hoogteverschil tussen het Manapourimeer en Doubtful Sound is zo’n 200 meter
en wordt gebruikt voor energieopwekking. We hebben ook de waterkrachtcentrale
bezocht met een vermogen van 700 MWatt. Deze centrale ligt 200 meter onder de
bergpas om de omgeving zo min mogelijk te verstoren. De energie van de centrale
is geheel bestemd voor een aluminiumfabriek 160km verderop.
Na de bergpas zijn we verder gevaren door het fjord (met een andere boot
uiteraard). In het fjord hadden we prachtig weer, helder en zonnig, best
bijzonder voor deze fjorden.
Na de fjord-excursie zijn we wat filmlocaties van Lord of the Rings gaan
opzoeken. Deze staan aangegeven op de wegenkaart. Het valt alleen niet mee om
het juiste plekje te vinden, laat staan dat we zien welke scene er is
opgenomen. Verder zijn sommige plekken behoorlijk moeilijk te bereiken, maar
gelukkig is onze auto 4 wiel aangedreven, zodat ook onverharde gravelwegen geen
problemen geven.
We zijn nu 5 dagen in Nieuw Zeeland en het bevalt prima. De geasfalteerde wegen
zijn beter dan we hadden verwacht en ook het linksrijden wende snel, al was dat
de eerste dag best billen knijpen. Lang niet alle wegen zijn echter geasfalteerd
en soms nemen we voor de lol, met onze stoere 4WD, een gravel weg. Erg
opschieten doet dat overigens niet, maar wordt wel getracteerd op prachtige
vergezichten. Ook het weggedrag van "de kiwi" (de Nieuw Zeelander) lijkt wat op
de Franse rijstijl. Inhalen in bochten en aanzienlijk harder rijden dan goed
voor je is, is de normaalste zaak van de wereld.
Het zuidereiland van Nieuw Zeeland is behoorlijk heuvelachtig, de meeste heuvels
zijn grasgroen en bevolkt met witte wollige schapen. Het is hier duidelijk
voorjaar, overal dartelen vrolijk de lammetjes in de wei.
Wat hebben we tot nu toe gezien?
– Christchurch: oud engelse architectuur, gezellig plaatsje. We boften enorm met
het weer, het was er zeker 25C.
– Canterbury Plains: het vlakke land aan de oostkust van het zuidereiland. Wijds
en grasgroen. Hier was het gedaan met het mooie weer, een flinke storm stak op.
Harde wind, maar gelukkig bleef het wel droog.
– Mount Cook en de NZ-Alpen: indrukwekkend Alpenlandschap met ruige bergen en
gletchers. De bergen rijzen plotseling uit het vlakke land van de Plains.
– Dunedin en de zuidoostkust: Dunedin was niet zo spannend, al hebben ze hier
het stijlste straatje ter wereld, met een helling van 1:2,4 (ongeveer 40%). Het
schiereiland van Dunedin is wel erg mooi, bochtige wegen langs het water, mooie
uitzichten. De kust is prachtig met mooie baaien en een heuvelachtig landschap.
– Fiordland: ruige bergen, prachtige meren en diepe fjorden. Wel koud.
). We beginnen dus in Christchurch en eindigen in Auckland.
Alicia's Space 
